How..?

Κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή.. Με λίγο πονόλαιμο, λίγο συνάχι, λίγο πυρετό.. Όλα από λίγο, αλλά τόσο αρκετά ώστε να με καθηλώνουν στο σπίτι.. Αν και δεν το θεωρώ καθήλωση, το θεωρώ ηρεμία και ευκαιρία για ξεκούραση.. και κάτι άλλο.. Ο λόγος που κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή δεν είναι για να "ποστάρω" διάφορα βιντεάκια, να κάνω σχόλια σε φωτογραφίες φίλων.. Το κάνω και αυτό.. Αλλά ο αληθινός λόγος είναι αυτή η κενή σελίδα του επεξεργαστή κειμένων, με τον κέρσορα που αναβοσβήνει απειλητικά και περιμένει το πρώτο γράμμα.. Του το δίνω και το τρώει λαίμαργα.. Κάποιες φορές δεν του αρέσει και μου το φτύνει στα μούτρα.. Κάποιες φορές μου έχει φτύσει ολόκληρες σελίδες στα μούτρα.. Τελείως ανικανοποίητο μηχάνημα, σκέφτομαι.. Μετά του πετάω ένα άλλο γράμμα.. Αυτό το δέχεται.. Κάναμε μια αρχή.. Δύσκολη.. Αλλά τόσο όμορφη.. Καλό χειμώνα να έχουμε..