Είναι στιγμές που η ζωή σου παίζει περίεργα παιχνίδια.. Στιγμές που σου δίνει μια ευκαιρία τόσο προφανή, τόσο κραυγαλέα, σαν να σου λέει, άρπαξέ με και δημιούργησε, πέτυχε! Κι όμως.. Τέτοιες στιγμές πολλές φορές μας βρίσκουν τόσο απροετοίμαστους.. Και είναι κρίμα.. Πραγματικά.. Να νιώθεις ότι θα μπορούσες να έχεις αρπάξει αυτή την ευκαιρία που τόσο γενναιόδωρα σου προσφέρθηκε και τελικά να είσαι τόσο ανέτοιμος (όχι απαραίτητα ανώριμος).. Και μετά ξεκινάνε οι ερωτήσεις του στυλ "Γιατί δεν το έκανα;" "Γιατί δεν ήμουν έτοιμος;" "Αν είχα κάνει αυτό αντί για αυτό;".. Το θέμα είναι ότι δυστυχώς κάποια πράγματα δεν αλλάζουνε.. Οπότε απλά δέχεσαι την πραγματικότητα και συνεχίζεις.. Για κάποιο διάστημα νιώθεις ένα κενό.. Αλλά δεν πρέπει να το αφήσεις να σε καταβάλλει.. Πρέπει να συνεχίσεις.. Πρέπει..
No comments:
Post a Comment