So long..

Το χρόνο αφήστε
καινούρια ψέματα
να φανταστεί
και τι μας νοιάζει πια
αφού κι η νύχτα πήρε τα κουπιά
τα μάτια κλείστε
και δώστε στ' όνειρο,
τρελά φιλιά...

To know us better..

Επειδή η σχετικά μονόδρομη επικοινωνία σε αυτό το blog έχει γίνει λίγο μονότονη, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας ένα εκπληκτικό ερωτηματολόγιο που βρήκα σε μια εφημερίδα. Το ερωτηματολόγιο αυτό το έχει δημιουργήσει ο Marcel Proust. Το παραθέτω λοιπόν από κάτω και όποιος θέλει, το αντιγράφει και το απαντάει ως σχόλιο στην ανάρτηση. Δεν έχει καμία σχέση με τεστ, δεν υπάρχουν σωστές και λάθος απαντήσεις, ούτε κάποιο συμπέρασμα με βαθμολογία. Αυτό το ερωτηματολόγιο είναι πιο πολύ για να δούμε εμείς οι ίδιοι τις απαντήσεις μας. Όσοι πιστοί προσέλθετε λοιπόν:

Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;

Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;

Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;

Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας, είναι;

Το βασικό ελάττωμά σας;

Σε ποιά λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;

Η τελευταία φορά που κλάψατε;

Με ποιά ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;

Ποιοί είναι οι ήρωές σας σήμερα;

Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;

Ποια αρετή προτιμάτε σε μια γυναίκα;

Ο αγαπημένος σας συνθέτης;

Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;

Το βιβλίο που σας σημάδεψε;

Η ταινία που σας σημάδεψε;

Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;

Το αγαπημένο σας χρώμα;

Ποιά θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;

Το αγαπημένο σας ποτό;

Για ποιό πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;

Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ'όλα;

Όταν δεν ασχολείστε με (το επάγγελμά σας) ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;

Ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέμματα;

Ποιό είναι το μότο σας;

Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;

Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;

Σε ποιά πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;

Solitude..

Γιατί φοβόμαστε την μοναξιά; Και πως ορίζουμε την μοναξιά; Ορισμένες φορές είναι πολύ όμορφο να βρίσκεσαι εσύ και οι σκέψεις σου, εσύ και οι φόβοι σου, εσύ και οι ανασφάλειές σου, εσύ και.. εσύ! Τι φοβάσαι; Ότι θα κρατήσει για πάντα; Όχι.. Δεν είσαι μόνο αυτό.. Αλλά είσαι και αυτό.. Μην το απαρνιέσαι, θα σε φθείρει.. Ζήσε την μοναξιά σου στο όλο της, γεύσου την, δημιούργησε μέσα από αυτήν και όταν θα έχεις κάποιον δίπλα σου, τότε οι στιγμές μοναξιάς θα αποκτούν άλλο νόημα.. Και οι στιγμές με τους άλλους θα αποκτούν άλλο νόημα.. Ζήσε όμως την κάθε στιγμή.. Όλες τις στιγμές.. Ακόμα κι αν σε πληγώνουν βαθιά.. Τα τραύματα αυτά επουλώνονται αργά ή γρήγορα.. Και μπορεί από την πληγή αυτή να ξεπηδήσει ένα όμορφο σημάδι στο κορμί σου.. Ένα σημάδι που θα είσαι χαρούμενος που σε συντροφεύει..